روش نوشتن فهرست منابع به روش APA
روش APA یک روش استاندارد برای نوشتن فهرست منابع است. روش APA توسط انجمن روانشناسی امریکا یا American Psychological Association ارائه شد. در این بخش قواعد استناد منبع در متن و قواعد استناد در پایان متن ارائه می‌شود.
۱- قواعد استناد منبع در متن به روش های APA
۱) وقتی اثر فقط یک پدیدآورنده دارد:
(نام خانوادگی، سال نشر اثر) مثل (احمدی، ۱۳۷۸)
* نام خانوادگی افراد بدون ذکر عنوان می‌آید مثل دکتر، پروفسور، استاد، خانم، آقا و…
۲) وقتی اثر دو پدیدآورنده دارد:
نام خانوادگی هر دو نفر ذکر می‌شود. بعد از نام خانوادگی نفر اول هم می‌توان واو عطف گذاشت و هم علامت ویر‌‌‌گول.
(نام خانوادگی نفر اول]، یا و[ نام خانوادگی دوم، سال نشر اثر)
مانند (احمدی و عسکری، ۱۳۸۰)
۳) وقتی اثر سه تا پنج پدیدآورنده دارد:
برای اولین استناد نام همه ذکر می‌شود، در دفعات بعدی فقط اولین نفر و کلمه همکاران می‌آید.
مثال: استناد اول: (اسدی، حسنی، محمدی، شایان، ارجمند، ۱۳۸۴)
استناد دوم: (اسدی و همکاران، ۱۳۸۴)
* در انگلیسی معادل کلمه دیگران، “et al”می‌آید.
* اگر در طول همان پاراگراف به اثر اشاره می‌شود دیگر نیازی به ذکر تاریخ نیست.
۴) وقتی اثری بیش از پنج مؤلف دارد:
وقتی اثری شش مؤلف یا بیشتر دارد، فقط نام خانوادگی مؤلف اول می‌آید (حتی در اولین استناد) و به دنبال آن کلمه« همکاران» و سپس تاریخ انتشار اثر.
* در فهرست مراجع نام همه مؤلفان می‌آید.
۵) اگر نام پدیدآورنده در متن اصلی آمده است، بلافاصله سال نشر اثر در داخل پرانتز می‌آید.
مثل: شفیعی و عباسی (۱۳۷۹)، معتقدند که …
۶) اگر مستقیماً از کسی نقل‌قول می‌شود، در انتهای نقل‌قول (نام پدیدآورنده، سال نشر، شماره صفحه) ذکر می‌شود.
* اگر نقل قول کمتر از ۴۰ کلمه باشد، در داخل متن نوشته می‌شود و قبل و بعد از آن علامت گیومه قرار می‌گیرد.
مثال: نتایج پژوهش‌های انجام شده را می‌توان چنین خلاصه کرد که «ارزشیابی‌های دانشجویی بیش از آن که نشان‌دهنده تغییرات محتوایی باشند، نشان‌دهنده تغییرات روش آموزشی اساتید هستند.» ( دونکن، ۱۹۸۶، ص۷۷)
*. اگر نقل قول بیش از ۴۰ کلمه باشد، با حاشیه‌ای بیش از متن و به صورت یک پاراگراف جدا نوشته می‌شود. در این صورت گذاشتن علامت گیومه در آغاز و انتهای مطلب ضروری نیست.
۷) اگر به یک فصل کامل از یک کتاب استناد شده است، پس از سال نشر باید شماره فصل بیاید، که مخفف فصل در فارسی «ف» و در انگلیسی «chap» است.
مثال: ( مجتهد زاده، ۱۳۸۵،ف ۵)
*اگر تاریخ نشر اثری مشخص نیست، به جای تاریخ از کلمه” بی‌تا “و در انگلیسی از “n.d” استفاده می‌شود.
مثال: (محمدی، بی‌تا).
* اگر پدیدآورنده اثر مشخص نیست یا پدیدآورنده ندارد، به جای نام خانوادگی پدیدآورنده، نام اثر را داخل گیومه می‌آوریم و تاریخ نشر آن را ذکر می‌کنیم.
مثال: («روش‌شناسی رسانه‌ها،» ۱۳۸۴)
* اگر عنوان متنی به زبان انگلیسی را می‌نویسیم، آغاز کلمات با حروف بزرگ نوشته می‌شود.
* مثال: (Using Skills, ۲۰۰۲)
۸) اگر از متنی استفاده می‌شود که به دو یا چند متن چاپی مربوط است، در پایان متن، نام دو یا چند پدیدآورنده به ترتیب حروف الفبا آمده و تاریخ نشر اثر هر کدام نوشته می‌شود.
* در این صورت افراد با «؛» از هم جدا می‌شوند.
مثال: ( اکبری، ۱۳۸۵؛ تابنده، ۱۳۷۸؛ محمدی، ۱۳۸۰)
۹) هرگاه به دو یا چند اثر از یک مؤلف اشاره می‌شود، تاریخ همه آثار به ترتیب آورده می‌شود.
مثال: پژوهش‌های والاس (۱۹۸۰، ۱۹۸۸، ۱۹۹۰، ۱۹۹۵)
۱۰) هرگاه به دو یا چند اثر از یک مؤلف که در یک سال منتشر شده‌اند، اشاره می‌شود، از حروف الفبا برای متمایز ساختن آنها، استفاده می‌شود.
مثال: مطالعات انجام شده در این‌باره (احمدی، ۱۳۶۵ الف، ۱۳۶۵ ب)
۱۱) وقتی به آثاری استناد می‌شود که نام خانوادگی مؤلفان آنها یکسان است، علاوه بر نام خانوادگی، نام کوچک یا حرف اول نام کوچک مؤلفان نیز در متن آورده می‌شود.
مثال: (نیک‌خواه، احمد، ۱۳۵۷ و نیک خواه، پژمان، ۱۳۸۲)
۱۲) اگر از کتاب‌های بدون مؤلف استفاده می‌شود، به جای مؤلف نام عنوان اثر می‌آید.
مثال: فلک‌ناز و خورشید آفرین و سروگل (۱۳۲۴)
* اگر عنوان اثر خیلی طولانی است، به ذکر چند کلمه اول آن اکتفا می‌شود ولی در منبع‌‌‌نویسی
به طور کامل می‌آید.
مثال: فلک‌ناز (۱۳۲۴).
۱۳) برای هر نوع ارتباط شخصی مثل گفتگوی تلفنی، مصاحبه، نامه‌های دریافتی و … در انتهای جمله عبارت ارتباط شخصی و تاریخ این ارتباط می‌شود.(ارتباط شخصی، ۱۷ خرداد ۱۳۸۴).
* ارتباط شخصی فقط در متن می‌آید،در فهرست منابع ذکر نمی‌شود. چون قابل بازیابی مجدد برای سایرین نیست.
* استفاده از نامه‌های الکترونیک هم همینطور است یعنی مثل ارتباط شخصی فقط در متن می‌آید.
۱۴) در استناد به آثاری که از زبانی به زبان دیگر ترجمه شده است، در متن مقاله نام مؤلف یا مؤلفان اثر و نیز نام مترجم یا مترجمان ذکر گردد و تنها در فهرست منابع نام مترجم آورده شود. اما می‌توان در متن به دنبال نام مؤلف، نام مترجم را نیز اضافه کرد. مثال: (اسکینر، ۱۹۷۱، ترجمه سیف، ۱۳۷۰)
مواردی که در رفرنس نویسی به apa باید به آنها توجه کنید
- منابع را در یک صفحه جدید با عنوان “منابع” جمع‌آوری کنید.
- تمام منابع خود را در این لیست بدون توجه به نوع آنها (از قبیل انجام مقاله، کتاب، منابع اینترنتی و…) به ترتیب حروف الفبا نام ببرید.
- ترتیب چیدن منابع بر حسب حروف الفبا بر اساس نام نویسنده مقاله است.
- در مورد منابعی که نام نویسنده آنها مشخص نیست، رده‌بندی بر حسب حروف الفبا را با توجه به اولین حرف از عنوان منبع مد نظر انجام دهید.
استناد به منابع دست دوم در رفرنس نویسی به روش های apa
روش apa تنها در صورتی استناد به منابع دست دوم را مجاز می‌شمارد که منبع اصلی در دسترس نباشد. با این حال در صورتی که شما قصد استناد به اطلاعاتی را دارید که در یک کتاب یا مقاله به آن اشاره شده و خود این متن نیز اطلاعات را از منبع دیگری استناد کرده است، بایستی در ذکر منبابع به منبعی اشاره کنید که اطلاعات را از آن کشف کرده‌اید و نه متن اصلی.
